KÖŞE YAZILARI

(SENDİKA AKADEMİLERİ)

Milli Eğitim Bakanlığı’nın (MEB) görevden yükselme ve yönetici atamalarında yüksek lisansa ek 8 puan vermesi, özel üniversitelerin sendikalarla birlikte yüksek lisans kampanyası yürütmesi çok okuduğumuz ve duyduğumuz haberlerden. Hangi eğitim kurumuna gitsek, tanıştığımız yönetici ve öğretmenlerden yüksek lisans yaptıklarını duyuyor ve görüyoruz. Bu durum tabii ki bizi oldukça sevindiriyor. Hangi üniversitede ve ya hangi bölümlerde yüksek lisans yaptıklarını sorduğumuzda da genellikle cevaplar; “şu özel üniversitede eğitim yöneticiliği ve deneticiliği bölümü” oluyor. İçeriğini öğrendiğimizde de sendikaların özel üniversitelerle yaptıkları protokoller karşılığı olarak üyelerini yönetici yapabilme rekabetinden kaynaklandığını görüyoruz.

TÜRK EĞİTİM-SEN

Türkiye Kamu- Sen ve Okan Üniversitesi arasında 30 Kasım 2011 tarihinden geçerli olmak üzere Tezsiz Yüksek Lisans ve Eğitim işbirliği protokolü imzalandığını,
Özellikle Milli Eğitim Bakanlığı yönetici atamalarında çok büyük bir önemi olan yüksek lisans ve doktora eğitimlerini, sendika üyelerinin ayağına getirmeyi amaçladıklarını, daha önce aynı antlaşmaları Beykent ve Yeditepe Üniversiteleriyle de yaptıklarını belirtmişlerdir.  Protokol gereği ücretin öğrenci başına KDV dahil 5 bin TL olduğu, bu ücret peşin ya da kredi kartına 12 taksite bölünmek suretiyle tahsil edilebileceği gibi olanakların üyelere verildiği anlaşılmaktadır.

EĞİTİM-BİR-SEN

Benzer protokolün bir örneğinin de Eğitim Bir Sen ile Okan ve Gazikent Üniversiteleri arasında imzalandığı, Eğitim Yönetimi ve Denetimi alanında tezli 4 bin TL, tezsiz olursa 3.500 TL olduğu anlaşılmaktadır. Ayrıca benzer antlaşmaları Marmara Üniversitesi’nin ilgili bölümleriyle de imzalamışlardır.

En son İstanbul Milli Eğitim Müdürlüğü’nün de öğretmen ve yönetici kalitesini artırmak ve geliştirmek adına benzer antlaşmaları yaptığını da görüyoruz.

Eğitimsen, Eğitim İş ve diğer sendikaların da gelecekte üyelerinin niteliğini daha da geliştirmek için benzer girişimlerde bulunabileceği kestiriminde bulunabiliriz.

YÖK

Yükseköğretim Kurulu (YÖK) Başkanlığının ise özel üniversitelerin başlattığı “kampanyalı diploma” olayı ile ilgili inceleme başlattıkları da duyduklarımız. Özel üniversitelerin, ALES’siz, kredi kartına taksit yaparak, 3 bin ile 5 bin lira arasında ücret karşılığında yüksek lisans programları açmasının inceleme konusu olduğu işin başka bir boyutu olmuştur.

Neyse biz asıl konu ve düşüncelerimize gelelim.

Çok tartışılan F@tih Projesi, Okullar Hayat Olsun, 4+4+4 zorunlu eğitim tasarısının gündemde olduğu bu günlerde Bakanlığımızın (MEB) en çok eleştiri aldığı konu öğretmen ve yönetici nitelikleri konusunda olmuştur. Sivil toplum örgütleri, eğitim alanyazın uzmanları  öğretmen eğitiminin değişimlere katkısını tartışmışlar, öğretmen niteliği sağlanmadan yenilik ve değişimlerin çok da başarılı olamayacağını belirtmişlerdir.

Eğitim sendikalarının üyelerini geliştirme adına yaptıkları girişimlerin asıl amaçlarının dışında Türk Eğitim Sistemine de dolaylı olumlu etkilerinin olacağını tahmin edebiliriz.

TALİS SONUÇLARINA BAKACAK OLURSAK

ULUSLAR ARASI ÖĞRETME VE ÖĞRENME ARAŞTIRMASI (TEACHING  AND LEARNING INTERNATİONAL SURVEY)

Öğretmenleri, çalıştıkları okulları, okulların yöneticilerini farklı boyutlarıyla ele alan geniş çaplı ilk uluslararası çalışma olarak nitelenen TALIS, ülkemiz dâhil yirmi üç ülkenin katılımıyla 2008 yılında gerçekleştirilmiştir. Sonuçlara göre:

l  En eğitimli öğretmenler Slovakya ve Polonya’da: Yüksek lisans Slovakya: Yüzde 96, Polonya: 94, Türkiye:7

l  Türkiye’de öğretmenlerin ¾ ü 40 yaş altı (en genç)

l  Ortalama her 24 öğrenciye 1 öğretmen, 10 öğretmene 1 yönetici düşmektedir.

l  Yöneticilerin yüzde 78,5’i,  öğretmenlerin. yüzde 26,9’u 40 yaş üzerinde. 

l  Yöneticilerin yüzde 91,1’i ;  öğretmenlerin yüzde 45’i erkek.

l  Okul Müdürlerinin sadece yüzde 8.9’u bayan, bu oran Talis ülkelerinde yüzde 44.6.

l  Türkiye’de öğretmenler ortalama 12 gün mesleki gelişim etkinliğine katılmış (çalıştay, konferans, seminer gibi..).

l  Yüzde 75’i bu etkinliklerin mesleki gelişimleri üzerinde etkili olmadığını söylüyor.

l  Yüzde 55 daha çok mesleki gelişim etkinliği istiyor,

l  Yüzde 85’ işlerinden doyum elde ediyor, çoğu özyeterlilik konusunda kendini yeterli buluyor,

l  Yüzde 68’i öğrencilerle iyi geçindiklerini ve öğrencilerin düşünceleriyle ilgilendiklerini; öğrencilerin mutlu ve ortalama yetenek düzeyinde olduklarını belirmişler.

l  Öğretmenlerin yüzde 55’i bayan,

l  Özel okul oranı Türkiye: yüzde 2, Talis: 25

l  Okul yöneticilerinin eğitim düzeyi öğretmenlerin altında.

l  Birden fazla öğretmenin aynı sınıfta ortak ders vermesi, başka öğretmenlerin derslerini gözlemleme ve bu öğretmenlere geri bildirimde bulunma gibi mesleki işbirliği öğretmenlerin önemli bir çoğunluğu (% 62-66) tarafından hiç başvurulmamıştır.

Talis sonuçlarına bakıldığında öğretmen ve yöneticilerin eğitim düzeylerin diğer ülkelere göre geri olduğu (yüksek lisans % 7), öğretmen profilimizin çok genç olduğu, mesleki gelişim konusunda az eğitim aldıkları görülmektedir.

Bu verilere göre Sendikalar gibi öğretmen örgütlerinin üyelerinin eğitimine yatırımları konusunda ne kadar doğru yolda olduklarını  göstermektedir.

SENDİKALARA ÖNERİLER

1-Öğretmen ve yönetici eğitimlerinin geliştirmeleri adına yaptıkları girişimlerde üniversitelerin ve eğitim kadrolarının niteliğini iyi araştırarak protokol imzalamaları,

2-Kısmi olarak eğitim yapmaya başladıkları sendika merkezlerinde “Sendika Akademileri” kurmaları, bu akademilerde kendi uzman kadrolarını tedrici olarak oluşturmaları,

3-Üyelerinin hep “eğitim yönetimi ve denetimi” alanında değil de daha çok kendi branşlarında yüksek lisans ve doktoraya yönlendirmeleri,

Milli Eğitim Bakanlığımızın yükünü hafifleterek, Türk Eğitim Sisteminin kalitesini olumlu yönde geliştirecek, Sendikaları da eğitimin lider kurumları yapacaktır.