KÖŞE YAZILARI

“İyilerin tembelliği,kötülerin hakimiyetini hazırlar.” ( Hz Mevlana) “Yolcular  çoktur,yol bilenlerse pek azdır.”( Muhammed Lahici)

  Değerli öğretmen arkadaşlarım ; sizlere dilimin döndüğü,kalemimim yettiği ölçüde “bizi” anlatmaya çalışacağım..Bu nedenle de yukarıdaki sözlerle seslenmek istedim sizlere..

 “Öğretmenlik”; mesleklerin içinde hiç tartışmasız en önemli olanıdır.Hele bir de malzemesinin insan olduğunu düşündüğümüzde bunun ne  kadar da tartışmasız olduğu anlaşılacaktır.Dünya üzerindeki araştırmalar bu mesleğe sahip insanların mesleğe olan sevgisi ve bedelsiz ve her türlü  koşullar içinde çalışması , fedakarlığını ve kutsallığını ortaya koymuştur.

Nitekim ,bizler de şu an yurdun bilmem hangi köşesinde bu yüreği koyan insanların olduğunu bilmekteyiz.Zaten  bizi de biz yapan bu değerlerdir.

 İşte bu değerler çerçevesinde, işe başlamalıyız” Bana bir harf öğretenin kölesi olurum”.sözünün iç manasını iyi anlamak ve yorumlamak durumundayız. Ki; bu değerler sistemi   öğretmeni hak ettiği en üst sevgi ve saygıya ayrıcada maddi  ve manevi güce kavuşturacaktır..

  Bizler geleceğin öğretmeni  olmak istiyorsak ve hayatın her aşamasında O’na ve O’nun yetiştirdiklerine ihtiyaç duyuyorsak o zaman öğretmen bir pusuladır…

 Başka bir ifade de,elindeki insan unsurunu en iyi şekilde yetiştiren ,yaptığı işten övgü ile bahsetmeyen,sadece işiyle konuşan insandır.Yetiştirdikleri dünyanın geleceği için çalışan  insanlardır. “bu ne büyük bir mutluluktur”. O sadece onların başarısını uzaktan gururla izler…

İşte  öğretmen için en değerli olgu “bilgidir” Ve  bu  bilgi öğretmeni hak ettiği  mevkiiye  ulaştırmaktadır.Ve aslında iltifat öğretmenin bilgisinedir. Bir tek öğretmen, elindeki malzemeden muhteşem eserler çıkarır, harikalar yaratır. Sonra da seyre dalar.

Aslında hepimiz uzun bir yolculuğa çıktık ve biliriz ki bu yolculukta sadece kendimiz varız. Engeller zordur, aşılmaz,hayat yolu çilelerle örülüdür.Öğretmen  yaşadığı  bu çileyi kimselere anlatmaz,amacı başkalarının yaşamaması içindir.. On’da toplumun temelini atma gibi bir sorumluluk vardır.Ve  bu gücü kendisi de   bilmektedir..

Ve her şeye rağmen de yaşam mücadelesi vermektedir…

Öğretmenlik mesleği devlet memurluğu içinde görülmemelidir. Bizlerin yaptığı eğer  evrensel bir görevse o zaman bizlerin öğretmenlik statüsü yeniden incelenmeli ve değerlendirmeye alınmalıdır.Devletin öğretmene olan bakış açısı düzenlenmeli,günün ve değişen dünya ölçüsünde yeniden yapılandırmalıdır..

Bu nedenle  öğretmen yetiştirecek programdan okuluna  kadar her şey  ülkemizin  değerler sistemi içinde yer almalıdır. Zaten bunun  artık ciddi bir ihtiyaç olduğu  gerçeği de göz ardı edilmemektedir…

 Bu gün Avrupa ülkelerine baktığımızda toplumun en saygın kişisi öğretmendir.En yüksek maaşı O  alır.Devlet zaten en iyi sistemi de sunmuştur.   O’da ülkesine  başarıyı ve gelişmeyi  

Kazandırmıştır. En küçük örnekle bir Norveçlinin bizden   300 kat fazla kitap okuduğu gerçeği öğretmenin topluma yansımasıdır.

İşte bu nedenle 2004 yılında yapılan program değişimi bu sonuçtan kaynaklanmıştır. Ve ciddi bir adımdır. Ama   yanlış şuradadır. Bu programı uygulayacaklara  düzenli bir hizmet içi  eğitim çalışma yapılmamış ve el yordamıyla yola çıkılmıştır.

Zaten değişimi zor kabul eden öğretmen için bu bir işkencedir. Programın desteği  öğretmenin hem rehberlik yetisini hem de teknolojik donanımını istemektedir. Bunu  aşamayan arkadaşlarımız  emeklilik  kararı almışlar ve sistem dışında kalmışlardır. Hala da sisteme ayak uyduramayan ve  günümü kurtarayım  diyen  öğretmen sayısı da azımsanmayacak  kadar  da az değildir.

Yine, son yıllarda eğitim fakültelerinde  yetişen öğretmen arkadaşlarımız son derece donanımlı yetişmektedirler. Bu çok sevindiricidir..Ancak bu değerli öğretmenlerimize kazandırılacak olan  giydikleri elbiseleri iyi taşımalarıdır.”çünkü;öğretmenlik kumaşı özeldir.

Öğretmen vazifesini gücü nispetinde, yapmaya devam etmektedir.Toplumun  iyi yetişmesine katkısı devam edecektir.çünkü; “insan yaratılmışların en  seçkinidir.” Eğer siz onu iyi yetiştirmezseniz   en acımasız,en vahşi ve en anlaşılmazı olur.

Bizim; işte  en önemli sorumluluğumuz burada yatmaktadır…

Devamı (Öğretmen olmak 2) için tıklayın...