EXPERIENTAL LEARNING ( DENEYEREK ÖĞRENMEK) (C. Rogers)
Deneyimleme: Öğrencinin doğrudan gerçek ortam, benzetim ya da destek materyalle uygulama yapması.
Deneyimsel öğrenme: [Experiential learning] Öğrencinin uygulama ve deneyimler aracılığı ile öğrenmesini öngören, davranışçı, hiyerarşik bir öğrenme yaklaşımı.
Rogers 2 tip bilgiye anlam kazandırmıştır: bilişsel ve denemeye dayalı öğrenme. Modeller sırasıyla kelime haznesi ya da çarpım tablosu öğrenmek türünden akademik bilgiye, araba motorlarını ya da tamir etmeyi öğrenmek gibi uygulamaya yönelik bilgiye karşılık gelir. Temel ayrım, denemeye dayalı öğrenim öğrencinin öğrenme ihtiyacına ve isteğine ayna tutar. Rogers bu nitelikleri söyle listeler: kişisel ilgi, kişisel girişim, öğrenciler tarafından değerlendirme, öğrenciler üzerinde genel etki.
Denemeye dayalı öğrenme, insanların değişmesi ve gelişmesine neden olur. Bütün insanlar doğal bir öğrenme eğilimine sahiptir. Öğretmenlerin rolü öğrenmeye yardımcı olmaktır. Bunlar;
1. Öğrenmek için uygun ortam hazırlamak
2. Öğrencilere amaçlarını göstermek
3. Öğrenme kaynaklarını düzenleyip kullanılır hale getirmek
4. Öğrenmenin zihinsel ve duygusal bileşenlerini dengelemek
5. Kendi duygu ve düşüncelerini katmadan öğrencilerin duygu ve düşüncelerini paylaşmak
Rogers’a göre ;
Öğrenci öğrenme aşamasına tamamen katıldığında ve kontrolü bunu üstünde tutuğunda öğrenme kendiliğinden ve direk olarak gerçekleşir,
Aslında öğrenme pratik, sosyal, kişisel veya araştırmaya dayalı problemlerle karşı karşıya gelindiği taktirde gerçekleşir,
Kendini değerlendirmenin en önemli metodu gelişimi ve başarıyı değerlendirmektir.
Dahası Rogers bilgiyi öğrenmenin önemini ve değişime açıklığı vurgular. Rogers’ın öğrenmeyi geliştirme teorisi insancıl eğitim eğiliminin parçası gibidir.
Kuramın Kapsamı/Uygulaması:
Rogers’ın öğrenme teorisi psikoloji ve psikolojinin insancıl yaklaşımından gelmektedir. Başlıca uygulamaları yetişkin öğrencilerdir ve knowles ve cross gibi diğer yetişkin öğrenme teorilerinden etkilenir. Combos Rogers’ın eğitim çalışmalarını inceler. Rogers ve Frieberg sınıfta deneyerek öğrenmeden bahsederler (1994).
1. Bir hedefe ulaşmak için deneme yapılması,
2. D enemenin sonuçlarının alınması ,
3. Sonuçların yorumlanması ve sonraki denemenin daha başarılı yapılmasını kapsar.
Kuramın Örneği :
İktidar sahibi olmak isteyen bir kişi kitaplar arayıp bulur veya ekonomiyi, yatırımı, gerçek finansçıyı, bankacıyı vb.nı sınıflandırır. Bireyin bir konuyu anlamlandırması ve geliştirmesi, yorumlama ya da sınıflandırmasından daha geçerlidir.
Kuramın İlkeleri:
Ciddi miktarda öğrenme eğer konu öğrencinin ilgi alanındaysa olur.
Tamamen yeni veya olan bilginin değişimini gereken öğrenme, yeni bilgi tehdit edici değilse daha kolay öğrenilir ve kabul edilir.
Kendi kendine öğrenme en etkili ve kalıcı olandır.
En önemli öğrenme kaynağımız, yaşadığımız tecrübeler ve bu tecrübelerde yaşanılanların gözden geçirilmesidir.
Kişilere nasıl yapmaları gerektiğini anlatmak yeterli olmaz; nasıl davrandıklarını ve bu davranışların sonuçlarını yaşayarak görmelerini sağlamak gereklidir. Bu nedenle, eğitimler, kişilerin gerçek davranışlarını ortaya çıkaracak şekilde olmalıdır.
Eğitim, birlikte çalışan kişilere kendilerini değerlendirme; neyi, niçin yaptıklarını rahatça tartışma fırsatı sağlamalıdır. Anlamlı olan, davranışlarda gelişme sağlamaktır, bunu gerçekleştiremeyen eğitimin etkinliğinden bahsedilemez.
Kaynaklar :
http://mail.baskent.edu.tr/~20194358/proje1/projelerim/simulasyonlar.ppt#263,3,Deneyimsel öğrenme;
http://www.ebuline.com/sozluk/sozluk_temp.asp?basla=D&tercih=1
http://tip.psychology.org/rogers.html
http://www.birikim.org/yasayarak_ogrenme.html