GÜVERCİNLE KARINCA

Bu masalda hayvanlar küçük,

Ama gördükleri iş yine büyük.

Bir güvercin su içiyormuş,

Durgun bir derenin kıyısında.

Bir de bakmış zavallı bir karınca

Su içeyim derken dereye düşmüş.

Çırpınıp duruyor biçare,

 Kıyıya varabilir mi, nerede!

Güvercin acımış,

 Bir saman çöpü atmış suya,

Çöp, iskele olmuş karıncaya,

Çıkmış üstüne, kurtulmuş.

Derken bir serseri çıkagelmiş,

Yalın ayak, elinde tüfek.

Görünce güzelim güvercini,

Yaşadık, demiş, okşamış tüfeğini.

Haşlaması mı, kızartması mı diye

Düşünüp nişan alırken,

Karınca ısırıvermiş topuğundan.

Uf deyip kımıldayınca gebeş,

Gökleri boylamış güvercin kardeş.

Akşam yemeğine güvercin ha?

Soğan ekmek yeter artık bir daha.