Kışın hasta olmamızın en büyük
sebebi ayaklarımızı üşütmemizdir.
Özellikle karlı havalarda ayaklarımızın
sıcak ve kuru kalmasını sağlayarak
hastalıklardan kendimizi koruyabiliriz.
Bu yüzden ayaklarımıza kalın
bir çorap ve su geçirmeyen ayakkabı
giymeliyiz.

İstanbullular yazın tadını çıkarmaya
başladı. Yazın en gözde yerleri de
yüzyıllar önce dikilen çınarların
altındaki çay bahçeleri. Buralarda
uzun sohbetler eşliğinde köpüklü
kahveler, demli çaylar içiliyor. Çınarlar
yaz sıcağında, serin gölgelerinde
şairleri, yazarları buluşturup ilham
kaynağı oluyor.

Mimar Sinan, Osmanlı Devleti’nin
yıllarca başmimarlığını yaptı. Avrupa’dan
Asya’ya, İstanbul’dan Mekke’ye
kadar pek çok yerde yüzyıllara
meydan okuyan, sağlam yapılar inşa
etti. - - - - yüz binlerce insan onun
yaptığı binaları kullanıyor, onun
köprülerinden geçiyor. Pek çok yerde
onun ismini taşıyan çeşitli eserler yer
alıyor.

Bazı yetenekler tesadüfen ortaya
çıkar.

Dergi, 2009 yılının Mart ayında
başladı yolculuğuna. İyi kitapların
okurlara tanıtılması parolasıyla çıktı
yola. Yayınevlerinden, eleştirenlerden,
okurlardan aldığı destekle
başarılı oldu. Ayda bir çıkarılan bu
dergiyi okurlar merakla bekliyor artık.
Ayrıca genç şair ve yazarların eserlerine
yer vererek onların da tanınmasını
sağladı.

Çöller çok az yağış alan kurak alanlardır.
Karaların yaklaşık üçte birini
kaplayan bu bölgelerde çok az sayıda
insan yaşar. Çöl denilince hepimizin
aklına uçsuz bucaksız kum yığınları,
sıcak hava veya kaktüsler gelir.
Oysa sadece sıcak yerlerde değil
dünyanın bazı soğuk bölgelerinde de
çöller bulunur.

Giydi şimdi yamaçlar,
Pamuk tüylü bir kalpak.
Fakat hâlâ ağaçlar,
Bu soğukta çırılçıplak.

Ağaçlar dünyanın “ciğerleri” olarak
bilinir. Karbondioksidi içine çeker,
atmosfere bütün canlılar için hayati
önem taşıyan oksijen verir. Ağaç
kesmek, daha az karbondioksit
emilmesi ve daha az oksijen üretilmesi
anlamına gelir. Daha da kötüsü
eğer ağaçlar yakılırsa ortaya aşırı
miktarda karbondioksit çıkar.

Kitap, insanı mekânın ve dar zamanın
sınırlarından kurtarır. Aynı eserleri
okumuş insanlar, o eserlerdeki dil
varlığı ile duygu ve düşünce zenginliğini
fark eder. Hatta bu eserleri
özümsemiş bireyler hiç şüphesiz
daha hoşgörülü, daha paylaşımcıdır.
Bu bireylerden oluşan toplumun da
kültür seviyesi yüksektir.

“Hep bir ağızdan bağırarak konuşmaya
başladık. Herkes kendi istediği
olsun istiyordu. Yapılacak tek şey
vardı. Yine kura çekmek.”

Ali, yeşil ovanın ortalarına kadar
gelmişti. Sebzelerin, otların boyu
dizlerine kadar ulaşmıştı. Aralanan
otların arasındaki kaplumbağaları
fark etti. Yürürken üzerlerine basmamak
için çok dikkat ediyordu. Biraz
ileride kavak ağaçları vardı. Hava
çok sıcaktı, susamıştı. Kavak ağaçlarının
altında bir dere görürse bu
dereden kana kana su içmeyi düşündü.

Gülsüm nine, yine pencereye çevirdi
başını. Gecikmişti torunu, onun
yolunu gözlüyordu. Bakışlarında bir
çocuk şaşkınlığı vardı. Sonra yanındaki
yavru kediyi okşadı bir süre.
Sürünün meleşmesiyle irkildi birden.
Torunu gelmişti.

• Kasabanın en geniş alana sahip
yapısı spor salonudur.
• Okul, spor salonunun batısındadır.
• Spor salonuna en uzak yer sinemadır.
• Okulla sinemanın arasında kırtasiye
vardır.
• Müzeyle spor salonunu bir cadde
ayırmaktadır.

Memleketin birinde Sülün Kız derler,
bir kız varmış. Ne kimsenin bir tüyüne
dokunur ne de yerdeki karıncayı
incitirmiş. Günün birinde babası
ölünce korkuya kapılmış. “Ne bir
dağda yağmurumuz var ne bir bağda
yaprağımız var; ocağımızı ne ile
yakacağız.” diye düşündükçe düşünürmüş.

Böyle çıtır çıtır
Çıtırdamazdı ocaklar
Sen olmasan.
Mırıl mırıl
Ninni bilmezdi dudaklar
Sen olmasan
Ve soğurdu kucaklar,
Sen olmasan.

Ziya ve ailesi yıllardır Almanya’da
yaşıyorlardı. Ailenin içinde giderek
büyüyen vatan özlemi, hayatlarının
her yönünde kendisini belli ediyordu.
Neye baksalar yurdu görüyorlar,
neye el atsalar Türkiye’den bir iz
buluyorlardı.

Bir avuç yem, bir parça su
Haftalarca ona yeter.
Yok ki başka bir kaygısı
Hiç durmadan öter öter ...
Orhan Seyfi Orhon