İhtiyar Kadınla İki Hizmetçi Kız

İHTİYAR KADINLA İKİ HİZMETÇİ KIZ

İki hizmetçi kız varmış

Yaşlı bir kadının evinde çalışan.

Eğirme işlerinde öyle ustaymışlar ki

Kaderin iplikçi Kızkardeşleri

Onların yanında acemi kalırlarmış.

Yaşlı kadının tek derdi, tek zoru

Hep iş başında görmekmiş kızları.

Phoibos altın saçlarını gösterir göstermez

Çarklar başlarmış dönmeye, iğler sarmaya

Çevir babam çevir, bük babam bük.

Dur dinlen yok.

Bir kör olası horoz

Hiç şaşmaz başarmış yaygarayı

Şafağın arabası sökün eder etmez.

Bizim yaşlı kadın, horozdan da belâlı.

Giyip çirkin etekliğini, yağ lekeli,

Bir lâmba yakar ve doğru odalarına

Var güçleri, var iştahlarıyla uyuyan

Zavallı iki hizmetçinin.

Biri tek gözünü yarı açıp

Öteki bir koluyla gerinirken

Horoza lânet okurmuş ikisi birden

«Ah bir gebersen!» diyerek kötü kötü.

Dedikleri olmuş, horoz enselenmiş;

Gırtlağından kesilmiş sabah düdüğü.

Kesilmiş, ama bizim kızlar

Bu işten hiç de kârlı çıkmamışlar.

Tersine, daha yeni yatmışlarken

Acuze, saatinde kalkamam diye

Başlıyormuş cinler gibi cirit oynamaya

 Dört bir yanında evinin.

Çok kez böyle bir dertten kurtulayım derken:

 Daha belâlısına düşer insan.

Bu olmuş bizim kızların başına gelen:

 Cadı karı gelince horozun yerine

Düşmüşler beterin beterine.