Nazım Hikmet Ran'ın Şiir ve Sözleri..
Cevap:Nazım Hikmet Ran'ın Şiir ve Sözleri.. (3.6.2014 09:41:14)
Yürümek
Yürümek;
yürümeyenleri
arkanda boş sokaklar gibi bırakarak,
havaları boydan boya yarıp ikiye
bir mavzer gözü gibi
karanlığın gözüne bakarak
yürümek!..
Yürümek;
dost omuzbaşlarını
omuzlarının yanında duyup,
kelleni orta yere
yüreğini yumruklarının içine koyup
yürümek!..
Yürümek;
yolunda pusuya yattıklarını,
arkadan çelme attıklarını
bilerek
yürümek...
Yürümek;
yürekten
gülerekten
yürümek...
Ekler
-------------------------------------------
images_-1-.jpg (Gösterim:12)
-------------------------------------------
İmza:İnsanların kanatları yok,insanların kanatları yüreklerinde. N.H. RAN
Yürümek
Yürümek;
yürümeyenleri
arkanda boş sokaklar gibi bırakarak,
havaları boydan boya yarıp ikiye
bir mavzer gözü gibi
karanlığın gözüne bakarak
yürümek!..
Yürümek;
dost omuzbaşlarını
omuzlarının yanında duyup,
kelleni orta yere
yüreğini yumruklarının içine koyup
yürümek!..
Yürümek;
yolunda pusuya yattıklarını,
arkadan çelme attıklarını
bilerek
yürümek...
Yürümek;
yürekten
gülerekten
yürümek...
Ekler
-------------------------------------------
images_-1-.jpg (Gösterim:12)-------------------------------------------
İmza:İnsanların kanatları yok,insanların kanatları yüreklerinde. N.H. RAN
Bu mesaja teşekkür edenler:(2): Jonathan Livingston, Mahir Emre K.,
Cevap:Nazım Hikmet Ran'ın Şiir ve Sözleri.. (3.6.2014 09:55:29)
Özlemle...
Ekler
-------------------------------------------
nazim.jpg (Gösterim:30)
-------------------------------------------
İmza:Onun yanında benim kendimi gerçekleştirmem başarısızlığa uğrayamazdı.
Özlemle...
Ekler
-------------------------------------------
nazim.jpg (Gösterim:30)-------------------------------------------
İmza:Onun yanında benim kendimi gerçekleştirmem başarısızlığa uğrayamazdı.
Bu mesaja teşekkür edenler:(2): Hanife Şimşek, Mahir Emre K.,
Cevap:Nazım Hikmet Ran'ın Şiir ve Sözleri.. (5.6.2014 09:59:09)
YARIDA KALAN BİR BAHAR YAZISI
Vurdu kalın parmaklar
yazı makinamın dişlerine.
Kâğıtta her harfi majiskülle dizilmiş
üç kelime var ;
bahar
bahar
bahar
Ve ben şair musahhih
ve ben hergün
iki liraya
iki bin kötü satır okumaya
mecbur olan adam,
ve ben
neden
bahar geldi de hâlâ
muşambası kopuk kara bir koltuk
gibi oturmaktayım?
Kasketini kendi kendine giydi kafam,
fırladım matbaadan
sokaktayım .
Yüzümde mürettiphanenin
kurşunlu kiri,
cebimde 75 kuruşum var.
havada bahar...
Berberlerde pudralanıyor
Babıâli paryasının
sarı yanakları .
Ve güneşli aynalar gibi yanıyor
kitapçı camekânlarında
üç renkli kitap kapakları .
Fakat benim
bu caddede yaşıyan,
kapısında ismimi taşıyan
bir formalık "ALFABE"m bile yok!
Adam sen de ne çıkar!
Başım dönmüyor geri,
yüzümde mürettiphanenin
kurşunlu kiri
cebimde 75 kuruşum var .
havada bahar...
Bu yazı yarıda kaldı.
Yağmur yağdı satırları sel aldı .
Halbuki ben neler yazacaktım neler...
üç bin sayfalık üç cildinin üstünde
aç oturan muharrir
bakmıyacaktı da camına kebapçının,
tombul esmer kızını Ermeni kitapçının
ışıklı gözleri ile taşlıyacaktı...
Deniz kokmaya başlayacaktı .
Terli kızıl bir kısrak gibi
şahlanacaktı bahar,
ve ben onun çıplak sırtına atlar
atlamaz
sürecektim sulara.
Sonra
her adımda peşimden gelecekti
yazı makinam .
Ona diyecektim :
- Etme anam
beni bırak bir saat rahat...
Sonra,
saçları düşmeye başlayan başım
haykıracaktı uzaklara
aşığım...
27 benim yaşım
onun yaşı 17 .
Kör şeytan
topal şeytan
kör topal şeytan
gel bu kızı sev,dedi,
diyecektim;
diyemedim,
derim yine!
Ama yağmurmuş
yağıyormuş,
yazdığım satırları sel almışmış
cebimde 25 kuruşum kalmışmış
ne çıkar...
Bahar geldi bahar geldi bahar
bahar geldi ulan !
Tomurcuklandı içimde kan! !
Nazım Hikmet Ran
İmza:
YARIDA KALAN BİR BAHAR YAZISI
Vurdu kalın parmaklar
yazı makinamın dişlerine.
Kâğıtta her harfi majiskülle dizilmiş
üç kelime var ;
bahar
bahar
bahar
Ve ben şair musahhih
ve ben hergün
iki liraya
iki bin kötü satır okumaya
mecbur olan adam,
ve ben
neden
bahar geldi de hâlâ
muşambası kopuk kara bir koltuk
gibi oturmaktayım?
Kasketini kendi kendine giydi kafam,
fırladım matbaadan
sokaktayım .
Yüzümde mürettiphanenin
kurşunlu kiri,
cebimde 75 kuruşum var.
havada bahar...
Berberlerde pudralanıyor
Babıâli paryasının
sarı yanakları .
Ve güneşli aynalar gibi yanıyor
kitapçı camekânlarında
üç renkli kitap kapakları .
Fakat benim
bu caddede yaşıyan,
kapısında ismimi taşıyan
bir formalık "ALFABE"m bile yok!
Adam sen de ne çıkar!
Başım dönmüyor geri,
yüzümde mürettiphanenin
kurşunlu kiri
cebimde 75 kuruşum var .
havada bahar...
Bu yazı yarıda kaldı.
Yağmur yağdı satırları sel aldı .
Halbuki ben neler yazacaktım neler...
üç bin sayfalık üç cildinin üstünde
aç oturan muharrir
bakmıyacaktı da camına kebapçının,
tombul esmer kızını Ermeni kitapçının
ışıklı gözleri ile taşlıyacaktı...
Deniz kokmaya başlayacaktı .
Terli kızıl bir kısrak gibi
şahlanacaktı bahar,
ve ben onun çıplak sırtına atlar
atlamaz
sürecektim sulara.
Sonra
her adımda peşimden gelecekti
yazı makinam .
Ona diyecektim :
- Etme anam
beni bırak bir saat rahat...
Sonra,
saçları düşmeye başlayan başım
haykıracaktı uzaklara
aşığım...
27 benim yaşım
onun yaşı 17 .
Kör şeytan
topal şeytan
kör topal şeytan
gel bu kızı sev,dedi,
diyecektim;
diyemedim,
derim yine!
Ama yağmurmuş
yağıyormuş,
yazdığım satırları sel almışmış
cebimde 25 kuruşum kalmışmış
ne çıkar...
Bahar geldi bahar geldi bahar
bahar geldi ulan !
Tomurcuklandı içimde kan! !
Nazım Hikmet Ran
İmza:
Bu mesaja teşekkür edenler:(2): Mahir Emre K., Jonathan Livingston,
Cevap:Nazım Hikmet Ran'ın Şiir ve Sözleri.. (6.6.2014 11:41:18)
GÜNEŞİ İÇENLERİN TÜRKÜSÜ
Bu bir türkü; toprak çanaklarda güneşi içenlerin türküsü!
Bu bir örgü: alev bir saç örgüsü!
kıvranıyor;
kanlı; kızıl bir meşale gibi yanıyor esmer alınlarında
bakır ayakları çıplak kahramanların!
Ben de gördüm o kahramanları,
ben de sardım o örgüyü,
ben de onlarla güneşe giden köprüden geçtim!
Ben de içtim toprak çanaklarda güneşi.
Ben de söyledim o türküyü!
Yüreğimiz topraktan aldı hızını;
Altın yeleli aslanların ağzını yırtarak gerindik!
Sıçradık, şimşekli rüzgara bindik!.
Kayalardan kayalarla kopan kartallar çırpıyor ışıkta yaldızlanan kanatlarını.
Alev bilekli süvariler kamçılıyor şaha kalkan atlarını!
Akın var
güneşe akın!
Güneşi zaptedeceğiz
güneşin zaptı yakın!
Düşmesin bizimle yola:
evinde ağlayanların göz yaşlarını boynunda ağır bir zincir gibi taşıyanlar!
Bıraksın peşimizi kendi yüreğinin kabuğunda yaşayanlar!
İşte: şu güneşten düşen ateşte milyonlarla kırmızı yürek yanıyor!
Sen de çıkar göğsünün kafesinden yüreğini;
şu güneşten düşen ateşe fırlat
Yüreğini yüreklerimizin yanına at!
Akın var
güneşe akın!
Güneşi zaaptedeceğiz
güneşin zaptı yakın!
Biz topraktan, ateşten, sudan, demirden doğduk!
Güneşi emziriyor çocuklarımıza karımız,
toprak kokuyor bakır sakallarımız!
Neş'emiz sıcak! kan kadar sıcak, delikanlıların rüyalarında yanan
o "an" kadar sıcak!
Merdivenlerimizin çengelini yıldızlara asarak,
ölülerimizin başlarına basarak yükseliyoruz güneşe doğru!
Ölenler döğüşerek öldüler;
Güneşe gömüldüler.
Vaktimiz yok onların matemini tutmaya!
Akın var
güneşe akın!
Güneşi zaaaptedeceğiz
güneşin zaptı yakın!
Üzümleri kan damlalı kırmızı bağlar tütüyor!
Kalın tuğla bacalar kıvranarak ötüyor!
Haykırdı en önde giden, emreden!
Bu ses!
Bu sesin kuvveti,
bu kuvvet
yaralı aç kurtların gözlerine perde vuran,
Onları oldukları yerde durduran kuvvet!
Emret ki ölelim emret!
Güneşi içiyoruz sesinde!
Coşuyoruz, coşuyor!..
Yangınlı ufukların dumanlı perdesinde
mızrakları göğü yırtan atlılar koşuyor!
Akın var
güneşe akın!
Güneşi zaaaaptedeceğiz
güneşin zaptı yakın!
Toprak bakır, gök bakır.
Haykır güneşi içenlerin türküsünü,
Haykır
Haykıralım!
Nazım Hikmet Ran
İmza:
GÜNEŞİ İÇENLERİN TÜRKÜSÜ
Bu bir türkü; toprak çanaklarda güneşi içenlerin türküsü!
Bu bir örgü: alev bir saç örgüsü!
kıvranıyor;
kanlı; kızıl bir meşale gibi yanıyor esmer alınlarında
bakır ayakları çıplak kahramanların!
Ben de gördüm o kahramanları,
ben de sardım o örgüyü,
ben de onlarla güneşe giden köprüden geçtim!
Ben de içtim toprak çanaklarda güneşi.
Ben de söyledim o türküyü!
Yüreğimiz topraktan aldı hızını;
Altın yeleli aslanların ağzını yırtarak gerindik!
Sıçradık, şimşekli rüzgara bindik!.
Kayalardan kayalarla kopan kartallar çırpıyor ışıkta yaldızlanan kanatlarını.
Alev bilekli süvariler kamçılıyor şaha kalkan atlarını!
Akın var
güneşe akın!
Güneşi zaptedeceğiz
güneşin zaptı yakın!
Düşmesin bizimle yola:
evinde ağlayanların göz yaşlarını boynunda ağır bir zincir gibi taşıyanlar!
Bıraksın peşimizi kendi yüreğinin kabuğunda yaşayanlar!
İşte: şu güneşten düşen ateşte milyonlarla kırmızı yürek yanıyor!
Sen de çıkar göğsünün kafesinden yüreğini;
şu güneşten düşen ateşe fırlat
Yüreğini yüreklerimizin yanına at!
Akın var
güneşe akın!
Güneşi zaaptedeceğiz
güneşin zaptı yakın!
Biz topraktan, ateşten, sudan, demirden doğduk!
Güneşi emziriyor çocuklarımıza karımız,
toprak kokuyor bakır sakallarımız!
Neş'emiz sıcak! kan kadar sıcak, delikanlıların rüyalarında yanan
o "an" kadar sıcak!
Merdivenlerimizin çengelini yıldızlara asarak,
ölülerimizin başlarına basarak yükseliyoruz güneşe doğru!
Ölenler döğüşerek öldüler;
Güneşe gömüldüler.
Vaktimiz yok onların matemini tutmaya!
Akın var
güneşe akın!
Güneşi zaaaptedeceğiz
güneşin zaptı yakın!
Üzümleri kan damlalı kırmızı bağlar tütüyor!
Kalın tuğla bacalar kıvranarak ötüyor!
Haykırdı en önde giden, emreden!
Bu ses!
Bu sesin kuvveti,
bu kuvvet
yaralı aç kurtların gözlerine perde vuran,
Onları oldukları yerde durduran kuvvet!
Emret ki ölelim emret!
Güneşi içiyoruz sesinde!
Coşuyoruz, coşuyor!..
Yangınlı ufukların dumanlı perdesinde
mızrakları göğü yırtan atlılar koşuyor!
Akın var
güneşe akın!
Güneşi zaaaaptedeceğiz
güneşin zaptı yakın!
Toprak bakır, gök bakır.
Haykır güneşi içenlerin türküsünü,
Haykır
Haykıralım!
Nazım Hikmet Ran
İmza:
Bu mesaja teşekkür edenler:(1): Hanife Şimşek,
Cevap:Nazım Hikmet Ran'ın Şiir ve Sözleri.. (11.6.2014 21:37:57)
"Dört nala gelip uzak Asyadan
Akdenize bir kısrak başı gibi uzanan
Bu memleket bizim
Bilekler kan içinde
Dişler kenetli
Ayaklar çıplak
Ve ipek bir halıya benzeyen toprak
Bu cehennem, bu cennet bizim
Kapansın el kapıları
Bir daha açılmasın
Yok edin insanın insana kulluğunu
Bu davet bizim
Yaşamak bir ağaç gibi tek ve hür
Ve bir orman gibi kardeşçesine
Bu hasret bizim
Nazım Hikmet"
İmza:
"Dört nala gelip uzak Asyadan
Akdenize bir kısrak başı gibi uzanan
Bu memleket bizim
Bilekler kan içinde
Dişler kenetli
Ayaklar çıplak
Ve ipek bir halıya benzeyen toprak
Bu cehennem, bu cennet bizim
Kapansın el kapıları
Bir daha açılmasın
Yok edin insanın insana kulluğunu
Bu davet bizim
Yaşamak bir ağaç gibi tek ve hür
Ve bir orman gibi kardeşçesine
Bu hasret bizim
Nazım Hikmet"
İmza:
Bu mesaja teşekkür edenler:(1): Mahir Emre K.,
Cevap:Nazım Hikmet Ran'ın Şiir ve Sözleri.. (12.6.2014 22:09:19)
Sağol Can öğretmenim. Yine yaşadığımız günlere uygun bir şiir secmissin .
İmza:
Sağol Can öğretmenim. Yine yaşadığımız günlere uygun bir şiir secmissin .
İmza:
Bu mesaja teşekkür edenler:(1): M. Can,
Cevap:Nazım Hikmet Ran'ın Şiir ve Sözleri.. (25.6.2014 14:40:22)
Gözlerine bakarken
güneşli bir toprak kokusu vuruyor başıma,
bir buğday tarlasında, ekinlerin içinde
kayboluyorum...
Yeşil pırıltılarla uçsuz bucaksız bir uçurum,
durup dinlenmeden değişen ebedi madde gibi gözlerin:
sırrını her gün bir parça veren
fakat hiç bir zaman
büsbütün teslim olmayacak olan...
NAZIM HİKMET RAN
İmza:İnsanların kanatları yok,insanların kanatları yüreklerinde. N.H. RAN
Gözlerine bakarken
güneşli bir toprak kokusu vuruyor başıma,
bir buğday tarlasında, ekinlerin içinde
kayboluyorum...
Yeşil pırıltılarla uçsuz bucaksız bir uçurum,
durup dinlenmeden değişen ebedi madde gibi gözlerin:
sırrını her gün bir parça veren
fakat hiç bir zaman
büsbütün teslim olmayacak olan...
NAZIM HİKMET RAN
İmza:İnsanların kanatları yok,insanların kanatları yüreklerinde. N.H. RAN
Bu mesaja teşekkür edenler:
Cevap:Nazım Hikmet Ran'ın Şiir ve Sözleri.. (4.7.2014 19:35:10)
MEŞGALE
Öküzlerimin boynuzlarında aydınlanırken ortalık
toprağı sürüyorum sabırlı bir kibirle
çıplak ayaklarımda toprak nemli ve ılık.
Demir dövüyorum öğleye kadar
kırmızıya boyanıyor karanlık.
Yapraklarında yeşilin en güzeli,
zeytin devşiriyorum ikindi sıcağında
üstüm başım, yüzüm gözüm ışık.
Her akşam mutlaka misafirim var,
kapım bütün şarkılara alabildiğine açık.
Geleceyin suya diz boyu girip
çekiyorum denizden ağları:
yıldızlarla balıklar karmakarışık.
Benden sorulur oldu dünyanın hali artık:
insan ve toprak, karanlık ve aydınlık.
Anladın ya işim başımdan aşkın,
beni lafa tutma, gülüm,
ben sana aşık olmakla meşgulum.
NAZIM HİKMET RAN
İmza:İnsanların kanatları yok,insanların kanatları yüreklerinde. N.H. RAN
MEŞGALE
Öküzlerimin boynuzlarında aydınlanırken ortalık
toprağı sürüyorum sabırlı bir kibirle
çıplak ayaklarımda toprak nemli ve ılık.
Demir dövüyorum öğleye kadar
kırmızıya boyanıyor karanlık.
Yapraklarında yeşilin en güzeli,
zeytin devşiriyorum ikindi sıcağında
üstüm başım, yüzüm gözüm ışık.
Her akşam mutlaka misafirim var,
kapım bütün şarkılara alabildiğine açık.
Geleceyin suya diz boyu girip
çekiyorum denizden ağları:
yıldızlarla balıklar karmakarışık.
Benden sorulur oldu dünyanın hali artık:
insan ve toprak, karanlık ve aydınlık.
Anladın ya işim başımdan aşkın,
beni lafa tutma, gülüm,
ben sana aşık olmakla meşgulum.
NAZIM HİKMET RAN
İmza:İnsanların kanatları yok,insanların kanatları yüreklerinde. N.H. RAN
Bu mesaja teşekkür edenler:(1): Mahir Emre K.,
Cevap:Nazım Hikmet Ran'ın Şiir ve Sözleri.. (4.7.2014 20:07:36)
Alıntı
yine ne güzel paylaşmışsınız, insan sayenizde usta yı ve şiirlerini hatırlıyor Hanife öğretmenim. teşekkürler. ve ne güzel bir meşguliyet değil mi?
İmza:
Alıntı
Alıntı Sahibi: Hanife Şimşek
MEŞGALE
Öküzlerimin boynuzlarında aydınlanırken ortalık
toprağı sürüyorum sabırlı bir kibirle
çıplak ayaklarımda toprak nemli ve ılık.
Demir dövüyorum öğleye kadar
kırmızıya boyanıyor karanlık.
Yapraklarında yeşilin en güzeli,
zeytin devşiriyorum ikindi sıcağında
üstüm başım, yüzüm gözüm ışık.
Her akşam mutlaka misafirim var,
kapım bütün şarkılara alabildiğine açık.
Geleceyin suya diz boyu girip
çekiyorum denizden ağları:
yıldızlarla balıklar karmakarışık.
Benden sorulur oldu dünyanın hali artık:
insan ve toprak, karanlık ve aydınlık.
Anladın ya işim başımdan aşkın,
beni lafa tutma, gülüm,
ben sana aşık olmakla meşgulum.
NAZIM HİKMET RAN
MEŞGALE
Öküzlerimin boynuzlarında aydınlanırken ortalık
toprağı sürüyorum sabırlı bir kibirle
çıplak ayaklarımda toprak nemli ve ılık.
Demir dövüyorum öğleye kadar
kırmızıya boyanıyor karanlık.
Yapraklarında yeşilin en güzeli,
zeytin devşiriyorum ikindi sıcağında
üstüm başım, yüzüm gözüm ışık.
Her akşam mutlaka misafirim var,
kapım bütün şarkılara alabildiğine açık.
Geleceyin suya diz boyu girip
çekiyorum denizden ağları:
yıldızlarla balıklar karmakarışık.
Benden sorulur oldu dünyanın hali artık:
insan ve toprak, karanlık ve aydınlık.
Anladın ya işim başımdan aşkın,
beni lafa tutma, gülüm,
ben sana aşık olmakla meşgulum.
NAZIM HİKMET RAN
yine ne güzel paylaşmışsınız, insan sayenizde usta yı ve şiirlerini hatırlıyor Hanife öğretmenim. teşekkürler. ve ne güzel bir meşguliyet değil mi?
İmza:
Bu mesaja teşekkür edenler:(1): Hanife Şimşek,
Cevap:Nazım Hikmet Ran'ın Şiir ve Sözleri.. (4.7.2014 21:28:03)
Güzel yorumunuz için teşekkür ederim travis öğretmenim.Nazım en çok sevdiğim şairdir,sevgiyi ama herşeye sevgiyi işleyişini seviyorum.şiirleri bana ayrı bir haz veriyor.
Bence de meşguliyeti çok güzel.
İmza:İnsanların kanatları yok,insanların kanatları yüreklerinde. N.H. RAN
Güzel yorumunuz için teşekkür ederim travis öğretmenim.Nazım en çok sevdiğim şairdir,sevgiyi ama herşeye sevgiyi işleyişini seviyorum.şiirleri bana ayrı bir haz veriyor.
Bence de meşguliyeti çok güzel.
İmza:İnsanların kanatları yok,insanların kanatları yüreklerinde. N.H. RAN
Bu mesaja teşekkür edenler:(1): Mahir Emre K.,